Historia

Początki Portu Władysławowo
Do wybudowania Portu Władysławowo w 1938 roku w ówczesnej Wielkiej Wsi, działalność rybacka w regionie opierała się głównie na trzech portach: w Jastarni, Helu i Gdyni. Brak odpowiedniego schronienia dla kutrów rybackich oraz portu z bezpośrednim dostępem do otwartego morza ograniczał rozwój polskiego rybołówstwa. W 1920 roku polskie połowy wynosiły jedynie 1,8 tys. ton, co zaspokajało tylko 1,5% krajowej konsumpcji ryb. W połowie lat 30-tych, po wzroście połowów do 17 tys. ton, ich udział wzrósł do 30%. Budowa Portu miała na celu unowocześnienie rybołówstwa morskiego i poprawę warunków życia rybaków, stanowiąc kluczowy element rozwoju tej gałęzi gospodarki.

Wybór lokalizacji i początek budowy

Lokalizacja Portu była strategicznie dobrana. Wielka Wieś, leżąca niemal w ówczesnym centrum bałtyckiego wybrzeża, okazała się idealnym miejscem. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1284 roku. W okresie międzywojennym pełniła ona funkcję nadmorskiego letniska. W 1924 roku odwiedzało ją około 700 letników. W 1935 roku podpisano umowę z Konsorcjum Francusko-Polskim na budowę Portu. Budowa rozpoczęła się 18 marca 1936 roku, kiedy wbito pierwsze pale falochronów. Problemy pojawiły się latem 1936 roku, gdy burze zniszczyły część sprzętu budowlanego i uszkodziły tor kolejki na molo.

Otwarcie Portu

Port w Wielkiej Wsi ukończono w 1938 roku. Granice Portu określono Rozporządzeniem Ministra Przemysłu i Handlu nr 273 z dnia 27 kwietnia 1938 roku. Nadano mu nazwę Port Władysławowo. Port składał się z dwóch falochronów: zachodniego (763 m) i wschodniego (320 m). Wewnątrz znajdowały się cztery pomosty: największy dla statków żeglugi przybrzeżnej oraz jachtów, a pozostałe trzy dla kutrów rybackich. Port zajmował powierzchnię 14,5 ha, co czyniło go drugim co do wielkości portem na polskim wybrzeżu.

Otwarcie Portu miało miejsce 4 maja 1938 roku, w obecności wicepremiera Eugeniusza Kwiatkowskiego oraz Ministra Przemysłu i Handlu Antoniego Romana. Poświęcenia Portu dokonał biskup chełmiński Stanisław Okoniewski, a kapitanem Portu został kpt. ż. w. Henryk Borakowski.

Wydarzenia po otwarciu

Wkrótce po otwarciu Portu, w kwietniu 1939 roku, 211 kutrów rybackich oraz 5 statków pod obcą banderą opuściły Port, przywożąc blisko 90 tys. kg ryb. Niestety, wybuch II wojny światowej przerwał dalszy rozwój Portu. Niemcy zniszczyli część falochronu oraz zatopili około 20 kutrów.

Okres powojenny i rozwój „Szkunera”

Po wojnie, w 1955 roku, rozpoczęło działalność Przedsiębiorstwo Połowów i Usług Rybackich „Szkuner”. Pierwszym dyrektorem firmy został Lech Stefański. „Szkuner” przejął 31 kutrów, a zatrudnienie wynosiło 937 osób. W 1956 roku oddano do użytku Dom Rybaka, który stał się centrum socjalnym dla pracowników firmy, a rok później „Szkuner” przejął tereny portu od Urzędu Morskiego.

W kolejnych latach „Szkuner” rozwijał się dynamicznie, zwiększając liczbę kutrów oraz rozszerzając swoją działalność. W 1961 roku rozpoczęto połowy na wodach afrykańskich, a w 1965 roku otwarto przystanek kolejowy Władysławowo-Port.

Przemiany w „Szkunerze” i modernizacja Portu

W 1969 roku zakończono budowę nowego nabrzeża wyładunkowego, a w 1974 roku w Stoczni Ustka zwodowano pierwszy kuter rufowy typu B-410. W latach 80-tych rozpoczęto modernizację Portu, a w 1986 roku przeszedł on gruntowną modernizację w ramach programu inwestycyjnego. W 1994 roku Port we Władysławowie został otwarty dla turystów.

Ważny moment w historii „Szkunera” – 2012 r.

Rok 2012 był przełomowy dla „Szkunera”. 4 kwietnia 2012 roku firma zmieniła nazwę z „Przedsiębiorstwo Połowów i Usług Rybackich „Szkuner” Sp. z o.o.” na „Szkuner” Sp. z o.o., co miało na celu uproszczenie struktury oraz dostosowanie firmy do nowoczesnych standardów zarządzania. 26 czerwca 2012 roku Rada Powiatu Puckiego zatwierdziła pięcioletni plan restrukturyzacji Spółki na lata 2012 - 2017. Plan miał na celu dalszy rozwój „Szkunera” oraz poprawę efektywności operacyjnej, stanowiąc ważny element podtrzymania konkurencyjności firmy na rynku rybackim.

Współczesność i kolejne inwestycje

W 2002 roku oddano do użytku marinę jachtową, a w 2008 roku powstała nowa chłodnia o powierzchni składowej do 800 ton. W 2011 roku rozpoczęto budowę zaplecza socjalnego dla rybaków, a także uruchomiono Lokalne Centrum Pierwszej Sprzedaży Ryb.

W 2013 roku odbyła się uroczysta akademia z okazji Dni Morza oraz 75-lecia Portu, a w 2015 roku, dzięki dofinansowaniom unijnym, firma zainwestowała w nowoczesny sprzęt do przetwórni rybnej, w tym linie do obróbki ryb i systemy informatyczne wspomagające produkcję.

W 2015 roku do Portu wpłynął „Minstrel” – największy statek w historii Portu, który musiał skorzystać z pomocy pilota ze względu na swoje wymiary.

Kolejne etapy rozwoju

W 2016 roku „Szkuner” zakończył modernizację budynków stoczniowych, a także wprowadził system monitorowania kutrów. Firma rozpoczęła współpracę z agencją pracy tymczasowej, co umożliwiło zatrudnienie pracowników z zagranicy.

W 2017 roku „Szkuner” uzyskał certyfikat FSSC 22000, system zarządzania bezpieczeństwem żywności, a stocznia zaczęła pozyskiwać klientów z zagranicy, w tym jednostkę „Tonijn” o długości 37 m.

W 2018 roku rozpoczęto realizację nowego planu restrukturyzacji, ktory zakończył się pełnym sukcesem, a w 2019 roku Firma opracowała Plan rozwoju na lata 2019 - 2023, zakładający dalszą modernizację i rozwój Portu.

Inwestycje w trudnym czasie pandemii

Mimo trudności związanych z pandemią COVID-19, „Szkuner” kontynuował realizację planu inwestycyjnego. W pierwszej kolejności rozpoczęto program modernizacji kutrów rybackich, zakupując trzy zestawy trałowe do połowów pelagicznych. Wprowadzono również nowoczesną instalację schładzania ładowni na dwóch kutrach, co miało na celu poprawę jakości przechowywanych ryb.

Równocześnie wykonano remonty pomieszczeń produkcyjnych w przetwórni ryb oraz zakupiono nową komorę rozmrażania, co podniosło efektywność przetwórstwa. Dodatkowo, zainstalowano nowoczesny system monitoringu CCTV, poprawiając bezpieczeństwo na terenie zakładu.

W lipcu 2020 roku podpisano pierwszą umowę na najem terenu oraz pomieszczeń biurowych i magazynowych z przeznaczeniem na obsługę morskich farm wiatrowych. Był to krok w stronę rozwoju Portu w nowym obszarze, związanym z zieloną energią i odnawialnymi źródłami energii.

W 2021 roku kontynuowano modernizację kutrów, a także rozpoczęto remont kapitalny slipu stoczniowego, który miał poprawić zdolności do naprawy i konserwacji jednostek pływających.

W tym samym roku „Szkuner” pozyskał nowy holownik „Lucek”, który zastąpił „Franusia”, 116-letniego holownika, będącego symbolem firmy przez wiele lat. Nowa jednostka została później przemianowana na „Stefan R”, na cześć Stefana Ritza, wieloletniego szypra „Franusia”.

Ponadto, Port Władysławowo zaczął być szerzej wykorzystywany do obsługi jednostek biorących udział w fazie przygotowawczej do budowy morskich farm wiatrowych, co stanowiło nowy etap jego rozwoju.

Zwiększenie zaangażowania w sektor morskich farm wiatrowych

W 2022 roku podpisano przedwstępną umowę dzierżawy terenu i nabrzeża na potrzeby budowy bazy serwisowej do obsługi morskiej farmy wiatrowej BC-Wind. To kolejny krok w integracji Portu z sektorem odnawialnych źródeł energii.

„Szkuner” kontynuował także modernizację floty, zakupując pięć nowych radarów oraz piąty zestaw trałowy do połowów pelagicznych, co miało na celu zwiększenie efektywności połowów i modernizację sprzętu wykorzystywanego w rybołówstwie.

W 2022 roku firma zainwestowała również w dwie nowe maszyny do odgławiania szprota, co miało poprawić wydajność produkcji i przetwórstwa ryb w firmie.

2023 r. – Nowoczesne technologie i zrównoważony rozwój

Rok 2023 przyniósł dalszą modernizację kutrów.

Przetwórnia ryb „Szkuner” pozyskała szóstą maszynę do obróbki szprota. Te inwestycje znacząco poprawiły zdolności produkcyjne zakładu.

W sierpniu 2023 roku „Szkuner” podpisał umowę na dostawę zielonej energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych, stając się liderem zmian proekologicznych w branży morskiej. Dzięki temu firma zrezygnowała z energii produkowanej z węgla, co stanowiło krok w stronę zrównoważonego rozwoju i ochrony klimatu.

Plan Rozwoju 2024-2029

W 2023 roku zakończyła się realizacja Planu Rozwoju na lata 2019-2023. „Szkuner” osiągnął wszystkie założone cele, w tym najważniejszy – uzyskanie trwałej dodatniej rentowności Spółki. Dzięki tym sukcesom firma była w stanie przystąpić do realizacji kolejnego etapu rozwoju – Planu Rozwoju na lata 2024 - 2029.

W ramach nowego planu rozpoczęto prace projektowe dotyczące remontów i modernizacji infrastruktury hydrotechnicznej Portu, co miało na celu dostosowanie Portu do rosnącego zapotrzebowania na usługi związane z morskimi farmami wiatrowymi.

Na przełomie września i października 2024 roku miała miejsce wyjątkowa operacja logistyczna – rozładunek transformatorów przeznaczonych na budowę lądowej stacji odbioru energii elektrycznej z morskiej farmy wiatrowej Baltic Power. Każdy z transformatorów ważył 356 ton, co czyniło operację jedną z najtrudniejszych w historii Portu.

W listopadzie 2024 roku podpisano umowę na dofinansowanie w ramach KPO projektu „Remont i wyposażenie mroźni składowej wraz z montażem instalacji fotowoltaicznej na terenie Portu Rybackiego we Władysławowie”, który stanowił kolejny krok w kierunku zwiększenia efektywności energetycznej i zrównoważonego rozwoju Portu.

W grudniu 2024 roku „Szkuner” podpisał dwie umowy sponsorskie z lokalnymi klubami sportowymi: piłkarskim MKS Solar Władysławowo oraz kolarskim Klif Chłapowo. Umowy te, zawarte na 2025 rok, stanowiły element promocji Spółki w jubileuszowym roku 70-lecia firmy.

W 2025 r. "Szkuner" obchodził 70-lecie swojego istnienia. W ramach świętowania odbyło się spotkanie z naszymi kontrahentami, będące wyrazem wdzięczności za wieloletnią współpracę, oraz osobna uroczystość dedykowana pracownikom - ludziom, którzy od lat tworzą siłę i sukces naszej firmy.